Op de weg langs het stuwmeer van Foix steek ik de grens naar een andere provincie over: Tarragona. Toch bevind ik me nog steeds in de streek van de oorsprongsbenaming DO Penedès. Ik kom aan in Sant Salvador, een van de wijkjes pal aan zee van El Vendrell, waar het voormalige zomerhuis van cellist Pau Casals staat. Nu is het een museum. Via zijn persoonlijke spullen kom ik meer te weten over het leven van deze vermaarde musicus en de omgeving waarin hij zijn oeuvre componeerde. Voor Pau Casals belichaamde dit huis perfect hoe hij zijn leven als Catalaan en als kunstenaar zag. Ik denk aan wat de muzikant gevoeld moet hebben – zoals ik nu – telkens hij terugkeerde van een reis en door de deur rende, recht de zee in.